DNA یک مایکرومولکول زنجیره‌ای است که نقش مهمی در نگهداری و انتقال ژن‌ها در موجودات مختلف دارد. ساختار مارپیچ دوگانه مولکول DNA در معرض حرارت شدید، PH بالا و یا موادی نظیر اوره و آمین دچار تغییرات مهمی همچون تراکم شناور، کاهش ویسکوزیته و افزایش جذب UV در ۲۶۰ نانومتر می‌شود. در صورت آسیب به DNA، مولکول DNA توانایی‌های خود را از دست می‌دهد. بنابراین، اطلاع از سلامت مولکول DNA، نقش مهمی در تعیین خواص و اثربخشی آن دارد. استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر مرئی – ماوراء بنفش (Ultraviolet Visible Spectrophotometer)  یکی از کاربردی‌ترین روش‌ها برای تعیین میزان سلامت مولکول DNA در آزمایشگاه است.

پدیده افزایش جذب UV در مولکول DNA تخریب شده، یکی از بهترین راه‌های تشخیص مولکول DNA تخریب شده است. بررسی میزان جذب در مولکول DNA به‌طور معمول توسط دستگاه اسپکتروفتومتر مرئی – ماوراء بنفش UV-Visible انجام می‌شود. دستگاه اسپکتروفتومتر مرئی – فرابنفش (UV-Visible) به‌خوبی و با دقت و حساسیت بسیار بالا قادر به تعیین میزان تخریب مولکول DNA در موجودات مختلف است.

کاربرد دستگاه اسپکتروفتومتر UV−Vis در تعیین دمای تخریب مولکول DNA

در یک مطالعه میدانی، با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر UV-Visible با قابلیت کنترل دما، دمای تخریب مولکول  DNAبدست آمد. برای این منظور ۳ مولکول DNA شامل DNA باسیل اشریشیاکلی E-coli، غده تیموس گوساله و باکتری کلستریدیوم پرفرنژنس انتخاب شدند. اندازه‌گیری میزان جذب در ۲۶۰ نانومتر از دمای ۶۰ درجه سانتی‌گراد آغاز و به‌تدریج با افزایش دما میزان جذب آن با اسپکتروفتومتر اندازه‌گیری و یادداشت شد. سپس نمودار جذب بر حسب دما برای هر سه مولکول DNA ترسیم شد. بر اساس این نمودار، میزان جذب در ۲۶۰ نانومتر با دستگاه Spectrophotometer در ابتدا ثابت است، اما از یک دمایی به‌بعد که مولکول DNA شروع به تخریب می‌کند، میزان جذب افزایش داشته و در نهایت پس از تخریب و جداسازی کامل مولکول، میزان جذب در یک مقدار ثابت، باقی می‌ماند. با محاسبه دمای متوسط در منطقه افزایش جذب، مقدار دمای تخریب DNA آن مولکول بدست می‌آید.

در مورد DNA مولکول اشریشیاکلی، پس از سنجش دمای تخریب، احیای آن مجدداً بررسی شد. دمای تخریب مولکول DNA برای E-coli مقدار ̊C 4/91  تخمین زده شده بود. برای احیای DNA، دما تدریجاً کاهش داده شد و مقدار جذب در ۲۶۰ نانومتر توسط دستگاه اسپکتروفتومتر برآورد شد. با توجه به اینکه فرآیند سرد کردن در مقدار جذب تأثیر قابل توجهی نداشت، بنابراین می‌توان گفت مولکول DNA به طور کامل تخریب شده است. در آزمایش دیگری دما تا ۷۷ درجه افزایش داده شد. سپس به‌تدریج دما پائین آورده شد و با استفاده از اسپکترومتر مرئی فرابنفش، میزان جذب مولکول DNA اندازه‌گیری شد. با توجه به کاهش مقدار جذب همزمان با کاهش دما، این نتیجه حاصل شد که مولکول DNA به‌طور کامل تخریب نشده و طی فرآیند سرد کردن احیا شده است. با این‌حال مقدار جذب با مقدار اولیه آن تفاوت دارد که نشان‌دهنده تغییر در ساختار مولکول DNA است.